Een groepje toeristen maakte een wandeling in een nogal onherbergzaam bosgebied. Plotseling zagen ze op een open plek iets donkers liggen. Nadere inspectie leerde hen dat het een man in een duikerspak betrof, bril en ander toebehoren nog op. De man was dood.
De vraag rees, hoe was de man in het duikerspak hier terecht gekomen? Er was geen water in de buurt, er waren geen wegen of paden, geen sporen van banden, andere afdrukken of wat dan ook. Het was in feite strikt ontoegankelijk gebied. De duiker lag daar helemaal alleen.

Het is een klassieke vraag: probeer een verklaring te geven voor een feit dat ogenschijnlijk totaal onlogisch is. In de psychologie zijn ze gek op dit soort problemen. De bedoeling is: treed buiten je eigen geëffende paden en zoek naar een verhaal dat na vertelling eigenlijk best wel kloppend blijkt te zijn. Dit soort oefeningen prikkelen je fantasie en verruimen je geest.
Het blijkt dat je hierdoor eerder over je eigen grenzen heen kunt kijken. Hetgeen je soepeler maakt binnen een organisatie, in je samenwerking met anderen, het oplosssen van problemen etc.

Een (mogelijke) oplossing van bovenstaand probleem: er woedde een bosbrand, blushelikopters schepten water vanuit zee omhoog, met per ongeluk de duiker er bij in, en lieten dat boven de brandhaard los. De duiker viel ter plekke dood.