Iedereen kan het leren, snellezen. Er zijn cursussen voor. Leukste quote die je daar meekrijgt: snellezen is niet snel lezen! Handig voor op school of wanneer je in een korte tijd wilt slagen voor een cursus vol feiten of een tentamen waarbij je veel uit je hoofd moet leren.

De 3 stappen van het snellezen zijn:

1. Preview. In korte tijd een algemene indruk van de tekst krijgen. Je neemt zo'n 25 % van de inhoud op. Je doet maximaal 30 seconden over één pagina.

2. Read. Je probeert de inhoud van de tekst te begrijpen. Je begeleidt je ogen met behulp van een pen en maakt aantekeningen met symboolstrepen (bijv. / = belangrijk, X = kern, ? = snap ik nog niet). Dit doe je niet langer dan een uur achter elkaar.

3. Review. Je probeert de informatie op te slaan in je geheugen. Je kijkt daartoe naar de symboolstrepen van stap 2. Ook hier weer, maximaal 30 seconden per pagina.

Om tot dit snellezen te komen, zul je moeten oefenen. Net als bij een echte atleet, doe je aan een soort van intervaltraining. De bedoeling is: je oogspieren te ontwikkelen.
Lees eerst in een voor jou gewoon tempo. Zet bijvoorbeeld een metronoom naast je boek en bepaal het ritme waarmee je één regel leest. Schroef daarna het ritme op tot twee keer zo snel. Het is niet belangrijk dat je de inhoud begrijpt, wel dat je alle woorden leest. Schroef daarna het tempo nog hoger op. Per regel zo'n één seconde. Je weet dan niet wat je leest, alleen dat je leest. Dat is niet erg, want je oefent je oogspieren.
Zak daarna terug naar je begintempo. Je merkt dat je veel gemakkelijker leest. Wat ging dat eerst langzaam, denk je zelfs. Met gemak kun je je tempo verhogen.
Zo'n training doe je een paar keer zo'n 5 minuten per dag. Dat is genoeg om je leestempo te verdubbelen. Snellezen is vooral een fysieke vaardigheid. Je oogspieren worden getraind om sneller informatie op te nemen.
Een belangrijke ondersteuning wordt geboden wanneer je de regels met een pen volgt. Liever niet met je vinger, want die ontneemt je het zicht op omringende woorden. Ook dit verhoogt je leestempo.

De effecten zijn ongelooflijk. Een moeilijk tentamen leer je in de helft van de tijd die je daar gewoonlijk voor nodig hebt. Idem dito bij het lezen van een moeilijk boek.
Snellezen is 100 % de inhoud begrijpen, maar in een veel hoger tempo dan je gewend bent. Vandaar de quote: snellezen is niet snel lezen. Snel lezen veronderstelt namelijk dat je af en toe wat overslaat. Dat is hier zeker niet het geval.

Zelf paste ik deze techniek (onbewust) vroeger toe toen ik besprekingen maakte van veelal wetenschapsfilosofische boeken. Ik nam het door de redactie uitgekozen boek mee naar huis, las de pakweg 300 pagina's in één uur door, legde het weg, las vervolgens de belangrijkste (aangekruiste) passages opnieuw (waar ik zo'n 3 à 4 uur over deed) en schreef de volgende dag (en soms dezelfde avond nog) in één ruk de boekbespreking van zo'n 1500 woorden. Bij elkaar deed ik er zo'n 6 à 8 uur over.
Maar soms moet je iets uit je hoofd leren, feitjes bijvoorbeeld. Ook hier zijn methoden voor om beter te onthouden. Geheugentraining door middel van het koppelen van nieuw te leren informatie aan voor jou bekende voorwerpen bijvoorbeeld. Je neemt daartoe je eigen huiskamer. Maak een plattegrond en nummer elk voorwerp in je kamer van 1 tot en met 50. Plaats nu elk te leren feit op een plek in je kamer, bijvoorbeeld George Washington op de bank, de Amerikaanse Senaat in het aquarium etc. Door later in gedachten je kamer na te lopen, weet je al deze feitjes nog. Juist door de koppeling met wat jou vertrouwd is.

Op een zaterdag heb ik (samen met zo'n 90 andere mensen) bovenstaande zelf geoefend, onder leiding van Mark Tigchelaar, een begenadigd spreker, wat natuurlijk wel scheelde. Eerst zonder methode van onthouden, later in de middag door middel van koppeling met voorwerpen in onze huiskamer. De resultaten waren verbluffend. In de ochtend scoorden de meesten van ons zo'n 50 %, in de middag haalde bijna iedereen 100 %.
Er zijn ook wereldkampioenschappen Geheugen. Ben Pridmore heeft bijvoorbeeld het wereldrecord in handen van het onthouden van binaire getallen. Hij had 30 minuten om de getallenreeks te zien en te leren. Hij onthield er 4140.
Zo is het wereldrecord van het getal Pi onthouden in bezit van de Japanner Akira Haraguchi, namelijk 100.000 cijfers (wat hem ruim 14 uur kostte op het op te noemen).

Of kijk naar een YouTube filmpje op internet van Dominic O'Brien, de huidige (8-voudige) wereldkampioen. Hij gebruikt dezelfde technieken als hierboven beschreven. Niets bovennatuurlijks dus. Wel wonderlijk, maar toch ook weer niet.