Sterren in wording slingeren alle materie die ze niet kunnen gebruiken voor kernfusie vanuit hun binnenste de ruimte in. Ik heb daar eerder over geschreven, zie hier.
Dit is de manier waarop de relatief zware planeten ontstaan, die door de wetten van de gravitatiekracht in een baan om de ster (in ons geval de zon) blijven ronddraaien. Zo is ook de aarde ontstaan. Lichtere stukken materie worden verder weg geslingerd en ontsnappen daarmee aan de gravitatiekrachten van de ster. Zo ontstaan onder andere de kometen, planetoïden en interstellaire bezoekers, stukken materie die kriskras door de ruimte bewegen. Af en toe komt zo’n stuk materie ons zonnestelsel binnen, maakt een sterk hyperbolische baan, scheert één keer langs de zon en verdwijnt daarna voorgoed uit ons zonnestelsel. Zo’n stuk materie vanuit de ruimte wordt een interstellair object genoemd, ook wel een dwaalgast of, nog mooier, een zeilsteen. Dit in tegenstelling tot een komeet, een stuk materie dat wel door de gravitatiekracht van een ster wordt gevangen en een vaak langgerekte elliptische baan om de ster maakt. Een komeet keert om de zoveel tijd terug, denk aan de bekende komeet van Halley, die om de ongeveer 76 jaar in ons zonnestelsel te zien is. Een zeilsteen is slechts één keer te zien. Hij verschijnt voor een moment (enkele maanden) binnen ons zonnestelsel, verdwijnt dan en zal nooit meer terugkeren.

In 2017 was er de sensatie van Oumuamua, waargenomen met een gewone verrekijker, een donker rotsblok met een diameter van zo’n 150 meter en een lengte van 400 meter. De naam ‘Oumuamua’ komt uit het Hawaïaans en betekent ‘een boodschapper van ver die als eerste aankomt’. De naam werd gekozen omdat het object als eerste van buiten ons zonnestelsel exact werd bepaald met behulp van een telescoop op Hawaï. 


            Het interstellaire object Oumuamua

In 2019 werd het interstellaire object Borisov ontdekt (ook nog met een gewone verrekijker) en nu, in 2025 ATLAS, naar schatting zo’n 20 km groot. Deze laatste zal nog maandenlang te volgen zijn. Een dankbaar object dus voor de sterrenkundigen die willen achterhalen waar ATLAS precies vandaan komt.
Door gebruik te maken van verfijndere telescopen zal men in de toekomst nog veel meer van dit soort interstellaire objecten gaan waarnemen, is de verwachting. Het belangrijkste observatorium is het pas geopende Vera C. Rubin Observatory in Chili, hoog in de bergen gelegen, boven de wolken, met altijd zicht op de sterrenhemel. Volgens sterrenkundige Hainaut zal Rubin een revolutie ontketenen. Honderden, duizenden nieuwe objecten zullen worden gedetecteerd. Met als gevolg meer inzicht onder andere in het ontstaan van ons eigen zonnestelsel.