Fotonen zijn lichtdeeltjes, of eigenlijk energiepakketjes, waaruit het licht van de zon en andere lichtbronnen bestaan. Biofotonen zijn lichtdeeltjes die door al wat leeft worden uitgezonden. Hm, denk je dan. Zenden planten, dieren en de mens licht uit? Jawel, in een weliswaar zeer geringe mate, met een vermogen van zo’n 10^-17 W, maar meetbaar met zeer gevoelige meetapparatuur. De Duitse biofysicus Fritz-Albert Popp heeft dit in 1975 wetenschappelijk aangetoond. Eerder ontdekte de Russische medicus en bioloog Alexander Gurwitsch in 1922 al dat levende organismen ultrazwak licht uitstralen. In Nederland houdt de arts Herman Koning zich bezig met deze, wat wordt genoemd, biofysische geneeskunde.

Hoe kan dat, dat wij licht uitzenden. Het antwoord is simpel: door onze voeding. Planten nemen zonlicht in zich op door middel van fotosynthese. Ze verankeren het zonlicht daarmee in hun bladeren en de rest van hun gestel. Wanneer wij planten als voedsel tot ons nemen, halen wij een gedeelte van hun geabsorbeerde zonlicht naar binnen. Dit zijn de biofotonen. Des te verser het voedsel, des te meer zonlicht bevat het. Des te meer biofotonen en des te meer kwaliteit heeft het dan voor ons. Het versterkt ons immuunsysteem en onze algemene gezondheid. Niets gezonder dan dagelijks verse groente en andere natuurlijke producten als granen, peulvruchten, zaden en noten. Biofotonen maken ons letterlijk gezond.

Wanneer we vlees eten is dat enigszins anders. Er heeft al een bewerking plaatsgevonden in het lichaam van het dier. Het dier heeft planten tot zich genomen en dat omgezet in vlees. Indirect nemen we dan toch weer biofotonen tot ons, minder oorspronkelijk, maar afhankelijk van hoe het dier heeft geleefd, toch in aanzienlijke mate. Het dier heeft voorwerk voor ons verricht. Het heeft, zoals gezegd, plantaardig voedsel omgezet in vlees. Dat kost veel kracht. Een kracht die wijzelf niet op hoeven te brengen. Dat is de reden dat vlees een directe krachtbron is voor ons lichaam. Heel voelbaar voor wie dagelijks vlees eet. Wie een dagje zonder moet, heeft al snel het gevoel iets essentieels te missen. Namelijk directe energie.

Goede voeding dus, belangrijker voor ons dan ooit. Als je dan weet dat 80 % van onze voeding, zoals verkrijgbaar in de supermarkten, uit bewerkt voedsel bestaat, dan schrik je toch wel even. Want bewerkt voedsel bevat veel minder biofotonen dan vers en natuurlijk voedsel. Juist omdat ze minder in direct contact staat met het zonlicht en meestal kunstmatig wordt gefabriceerd. Het innemen van ongezonde proporties bewerkt voedsel zorgt voor een zwakker immuunsysteem en een afbrokkelende gezondheid. Gevolgen zijn een toenemende kans op hart- en vaatziekten en andere zogenaamde welvaartsziekten als obesitas, kanker, alzheimer en dementie. Dit zal niet direct binnen één generatie zichtbaar zijn, maar omdat cellen kunnen ‘onthouden’, en deze herinnering van generatie op generatie wordt doorgegeven, als een soort van erfelijk patroon in het DNA, zal ze op de lange termijn de mens tot een kasplantje maken. We zullen dan alleen nog maar met chemische (= kunstmatige) medicijnen overeind geholpen kunnen worden. Het zal een aanzienlijke belasting op de nu al nauwelijks betaalbare zorg inhouden.

Maar het gaat verder. Een tekort aan biofotonen in ons lichaam werkt ook door in onze emoties, onze gedachten en ons wilsleven. Bij een gebrek aan ‘innerlijk licht’ in onszelf zullen we ons eerder depressief voelen, negatieve gedachten hebben, en somber zijn over onze toekomst. Dat gedachten louter in ons brein zetelen, in onze hersenen dus, is een misvatting. Ze ontstaan in een combinatie van voeding, omgeving en lichaamseigenschappen zoals die verankerd zijn in onze organen. Ja, we denken met onze darmen, onze lever, nieren, alvleesklier en milt. Zodra we in beweging zijn, zetten we deze organen, met als uitlopers onze spieren, tot actie aan. Vandaar dat de meest oorspronkelijke gedachten ontstaan wanneer we wandelen. Zoals Nietzsche opmerkte: “Alle werkelijk grote denkbeelden worden tijdens het lopen gevormd.” Of Einstein: “De benen zijn de wielen van creativiteit.” Ikzelf ga altijd lopen te ijsberen, soms wel een half uur achter elkaar, als ik een idee of gedachte uit wil werken. Pas dan gaat het stromen in mij.

Onze darmen worden ook wel eens ons tweede brein genoemd. Wanneer daar vers en natuurlijk voedsel wordt binnengebracht, functioneren we niet alleen beter, maar kunnen we ook beter en helderder nadenken. Onze darmen werken middels de nervus vagus via ons hart op ons brein in. En andersom. Wat wij met ons brein (onze hersenen) denken beïnvloed ook onze darmen. Deze drie (brein, hart en darmen) worden samen de gouden driehoek genoemd. Ze werken continu op elkaar in en wisselen onderling informatie uit. Ze 'weten' van elkaar. Veel onverwerkte emoties (en negatieve gedachten) stapelen zich bijvoorbeeld op in onze darmen. Dat is voelbaar in de buikpijn die je er soms van kunt krijgen.
Ja maar, zullen velen zeggen, het is toch ons brein dat ons denken bepaalt? Dat lijkt inderdaad zo. We denken dat we zo denken. Echter, ons brein loopt altijd achter ons lichaam aan. Maar liefst 95 % van wat wij waarnemen gebeurt onbewust. Ons lichaam neemt veel meer informatie tot zich dan wij denken. Deze informatie zenden ze door naar onze hersenen die er op hun beurt een gedachte van denken te maken. Wanneer je je aandacht volledig op je lichaam richt, zul je dat zo ervaren. 

Let wel, er zijn verschillende manieren van denken of het hebben van gedachten. Kunst in de vorm van muziek, poëzie, schilderen en beeldhouwen, gebeurt vooral vanuit ons (onbewuste) lichaam. We raken in een soort van flow en creëren er op los. We vergeten de tijd en denken niet echt bewust na. Niet met onze hersenen in ieder geval.
Maar het wetenschappelijke denken vindt juist wel plaats vanuit onze hersenen, zeker waar het de bètawetenschappen betreft. Ons lichaam, en daarmee onze emoties en nog weer verder doorvoerend onze lichamelijke constitutie, wordt hier als het ware omzeild, oftewel overgeslagen. Het betreft hier een ‘zuiver’ soort denken, van een grote schoonheid, haast niet aards maar universeel geldig, herkenbaar voor iedereen die bètawetenschappelijk gevormd is. Hetgeen een grote kwaliteit is, begrijp mij niet verkeerd, juist wanneer men zich bezighoudt met bovenstaande zaken die een meer holistische benadering vragen. Want het gevaar is wanneer men teveel vanuit de eigen organen denkt, dat men juist door de eigen emoties, vaak ego gerelateerd, uitglijders maakt die voor veel onheil en verwarring kunnen zorgen. Voorbeelden te over in de esoterische kringen waarin ik af en toe vertoef.
Je kunt haast zeggen, degenen die zich met een holistische visie bezighouden, zouden verplicht een wetenschappelijke scholing hebben moeten ondergaan. Om helder en analytisch het overvloedige kaf van het spaarzame koren te kunnen scheiden.

Maar goed, die biofotonen dus. Hoe belangrijk is het daarom dat wij planten op een natuurlijke manier verzorgen. Geen kunstmest, want deze trekt ze vanuit hun positie te hard en te onnatuurlijk omhoog. Alsof ze uit elkaar worden gerukt. Ze verliezen daarmee aan kracht en kwaliteit, aan de hoeveelheid biofotonen dus, met alle negatieve gevolgen voor ons voedsel. Ook geen pesticiden en andere chemische bestrijdingsmiddelen, om dezelfde reden.
Het leven van al die opgehokte dieren die, zoals veel koeien, bijna alle varkens en de meeste kippen, nooit in de buitenlucht verkeren, is ronduit ongezond. Dat zal duidelijk zijn. En dan de stress die ze ondervinden, iedere dag weer. In elk hapje vlees dat wij tot ons nemen werkt dit door. Hun angst, hun benauwdheid van leven. Dat zit in hun vlees, tot in hun botten. En dat eten wij, elke dag weer. Dat gaat op de lange termijn natuurlijk niet goed. Feit is dat onze jongste generatie momenteel voor ruim de helft aan depressieve gevoelens lijdt. Het aantal zelfmoorden onder jongeren neemt met het jaar schrikbarend toe. De oorzaak ligt in hoe wij ons voeden, samen met factoren als een stadse leefomgeving vol fijnstof en andere uitlaatgassen, een toenemende maatschappelijke prestatiedrang, een ongezonde hang naar al wat uiterlijk is, en een steeds groter appel op ons, aangestuurd door de reclames, om toch vooral te consumeren.

Er is een teveel aan aandacht voor buitenkanten, en een tekort aan innerlijk licht. Zie hier de uitwassen van het leven (druk, druk, druk) in onze westerse wereld. Hoog tijd om eens wat meer aandacht te schenken aan ons lichaam, door meer rust te nemen, door met name ook vaker en gezonder te gaan eten, het liefst zelf bereid. Want ook de eigen inbreng doet er toe. Het plezier waarmee je je eten bereidt, gaat tevens in je voedsel zitten. Inderdaad, met meer biofotonen tot gevolg. Ik zou zeggen, doe het. Het kost weinig inspanning, hooguit wat extra aandacht. Eet smakelijk voortaan.


Literatuur: Charlotte Labee – Onrustige darmen, overprikkeld brein: herstel je nervus vagus en heel je trauma; door voeding en rust naar een optimale brein-darmconnectie