dat ook bomen benen hebben
grote stappen kunnen zetten
gaat aan ons voorbij

elke seconde klikt onze blik
als een foto
al wat leven wil vast

het spel van een kind
een bal rolt, armen zwaaien
als takken in de wind
de rest blijft in het gelid
 
maar zodra er niemand kijkt
of vluchtig vanachter een schouder
rent de wereld de andere kant op
staan wijzelf stokstijf stil

wij worden bomen
als we even niet opletten