Het drinken van light drankjes is sinds een jaar of dertig helemaal in. Je wordt er niet dik van, zegt men, omdat het geen suiker bevat.
De zoetstof in zo'n light product is meestal aspartaam, een kunstmatige stof die door onze smaakzintuigen als een suiker wordt gezien. Het is een niet-natuurlijke stof, in 1965 ontwikkeld door een farmaceutisch bedrijf in de Verenigde Staten. Om die reden (dat het uit de VS afkomstig was) kwam het geruisloos de Europese markt op, sinds 1987. Daarom heeft het ook een door de EU goedgekeurd nummer (E951), zonder dat er overigens gedegen onderzoek is gedaan naar de effecten van aspartaam. Maar ja, financiële belangen en zo.

Het eten van suiker geeft een aangenaam gevoel. Het verzacht, het verdooft. Het houdt ons letterlijk zoet. Vandaar dat kinderen er gek op zijn. De smaakpapillen op onze tong herkennen een suiker min of meer aan de vorm van het molecuul. Past het molecuul op een bepaalde manier in een putje van een smaakpapil, dan geeft de papil een prikkel door aan de hersenen dat het een suiker is. Het is dus de vorm van het molecuul die herkend wordt. Dat is onze manier van proeven.

Aspartaam heeft ongeveer dezelfde molecuulvorm als een natuurlijke suiker. Het is natuurlijk geen suiker, het is een nepstof. Maar onze smaakpapillen geven aan onze hersenen het signaal door met een suiker van doen te hebben, vanwege de vorm. Die vorm herkennen ze. Dat is voor hen een suiker. Maar ze (en wij ook) worden voor de gek gehouden. Het is een stof waar ons lichaam verder niets mee kan. Als een soort van plastic krijgen we het binnen en scheiden het weer uit.

Of aspartaam schadelijk is voor de gezondheid zal onderzoek (of beter: ervaring) nog uit moeten wijzen. De pest van wetenschappelijk onderzoek in onze tijd is dat dat meestal gefinancierd wordt door de invloedrijke farmaceutische industrie zelf. Er is daar grof geld te verdienen, dus de belangen zijn onnoemelijk groot. Daar is bijna niet doorheen te komen.
Echt goed kan het nooit zijn. Dat kun je op je klompen aanvoelen. Elke stof in het laboratorium gemaakt is niet-natuurlijk, d.w.z. het maakt geen onderdeel uit van de levende natuur. Als wij zoiets naar binnen krijgen (veel medicijnen behoren daar ook toe) zal het evenwicht verstoord raken dat wij met onszelf, ons lichaam en onze natuurlijke omgeving hebben.

Daarnaast, ons lichaam denkt met het innemen van aspartaam (en andere kunstmatige zoetstoffen) extra energie binnen te krijgen. Maar dat is niet zo. Gevolg is dat ons lichaam opnieuw om suiker (of de nepstof aspartaam) zal vragen. Want het lichaam wil energie. Die behoefte zal elke keer dat het lichaam voor de gek wordt gehouden toenemen. Het heeft een averechts effect. Op de langere termijn zal obesitas, juist door middelen als aspartaam, de westerse mens nog meer ongezond maken dan nu het geval is. Kijk maar naar de VS, de bakermat van de kunstmatige middelen, waar het percentage mensen met een BMI van 30 of hoger momenteel op ruim 40 % ligt. En dit percentage blijft stijgen. Voor de goede orde, met een BMI van 30 of hoger ben je gewoon een ongelooflijke dikzak.