Het is natuurlijk gevaarlijk wanneer ik aangeef dat er verschillen tussen man en vrouw te onderscheiden zijn. Want, man en vrouw zijn gelijkwaardig, zeker weten. De een boven de ander stellen, zoals in sommige culturen en ook nog in de onze gebeurt, is absoluut onaanvaardbaar. Het enige recht dat de vrouw heeft is het aanrecht, jaja. Die tijd hebben we dus echt wel gehad. Weg ermee, het liefst voor altijd. Gelijke rechten, gelijke beloningen, gelijke maatschappelijke omstandigheden.

Toch kun je, wanneer je kijkt naar wat zich binnen onze ziel afspeelt, wel degelijk verschillen tussen mannen en vrouwen ervaren. Met de ziel bedoel ik ons dagelijkse bewustzijn, te onderscheiden in ons denken, ons voelen en ons willen. En dan heb ik het over algemene verschillen, en niet specifieke. Sommige mannen hebben wat meer vrouwelijke eigenschappen, en andersom. Niemand is voor honderd procent man of vrouw. Het gaat mij om een gemiddeld patroon wat zich (heel voorzichtig) aftekent. Mannen komen van mars, vrouwen van venus. Iets in die richting dus.

Ik richt me, zoals gezegd, op de drie gebieden waaruit ons dagelijkse bewustzijn bestaat. Het denken bevindt zich daarbij in ons hoofd, specifiek in onze hersenen. Het voelen in onze hartstreek en daaronder, in onze buik. Het willen heel fysiek in ons lichaam, in onze spieren en daaronder, in wat onze spieren aanjaagt, onze spijsvertering.

Heel algemeen kun je zeggen dat de man zich het meest thuis voelt in zijn denken en zijn willen. Hij is vaak rationeel ingesteld en zit tegelijk vol dadendrang. De vrouw is veel meer samengebald in haar gevoel, in haar emoties. Dit gegeven zorgt in de praktijk voor een conflict. Waar de vrouw aandacht wil voor wat ze voelt en beleeft, schiet de man door in enerzijds logica en anderzijds heel direct actie ondernemen. Concreet: de man vindt dat zijn vrouw teveel zeurt, en de vrouw ervaart dat haar man te weinig aandacht voor haar heeft. De man komt met oplossingen die de vrouw helemaal niet wil horen of weten. Zij wil dat haar man meegaat in haar gevoel, niet meer dan dat. Ze wil geen oplossingen, die ervaart ze als een vlucht uit haar gevoelsleven. Ze zit in het midden van haar lijf, en wil daar blijven. Maar de man schiet (voor haar gevoel) heen en weer tussen hoofd en lijf, zonder ooit een midden te vinden. De man stelt dan bijvoorbeeld voor iets leuks te gaan doen, een uitstapje, op vakantie, bij vrienden langs, om de vrouw op te vrolijken. Maar die zit hier niet op te wachten. Aandacht wil ze voor wat zich in haar binnenste afspeelt. Contact, begrip, verbinding, daar is ze op uit.

Zie hier het vaak voorkomende misverstand tussen man en vrouw. Biologisch en ook psychologisch heel goed te verklaren. De kunst is natuurlijk om van beide zijden hier inzicht in te krijgen. Het vraagt veel oefening. Voor de man om te leren luisteren, zonder opmerkingen dat het niet logisch is wat zijn vrouw zegt of tot actie te willen overgaan. Voor hem is het essentieel om niet naar de woorden van zijn vrouw te luisteren, maar naar de emotie die daar achter steekt. En daarop ingaan. In medeleven, in gevoel, in verbinding.
Voor de vrouw om te accepteren dat mannen diep van binnen in feite verscheurde mensen zijn, uiteen getrokken tussen verstand en hun neiging tot actie te willen overgaan. Tussen hoofd en lijf. Veel mannen kennen geen midden in hun ziel en vinden het bijvoorbeeld ook om die reden moeilijk om alleen (zonder partner) door het leven te gaan. De vrouw vult hen als ware aan door het midden te vertegenwoordigen. Met een vrouw naast zich voelen ze zich pas compleet. Zoals een gezegde luidt: achter elke succesvolle man schuilt een vrouw op wie hij kan bouwen. Andersom, succesvolle vrouwen die het helemaal in hun eentje doen, zonder een man op de achtergrond die hen ondersteunt, komt in de praktijk veel vaker voor.
Vrouwen kunnen (gemiddeld genomen) beter tegen het alleen zijn. Ze zitten harmonischer in hun vel en zijn meer één met zichzelf. Dat maakt ze zelfstandiger en vaak ook authentieker.

Maar pas op, dit is een algemeen beeld. In de praktijk zal het er vaak anders uitzien. Geef dat ruimte. Niets ligt vast, en zeker de verschillen tussen mannen en vrouwen niet. Ook hier vindt evolutie plaats. In de toekomst zullen we steeds meer op elkaar gaan lijken, is mijn overtuiging. Vrouwen zullen zich steeds meer mannelijke eigenschappen toe-eigenen, en mannen (hopelijk) meer vrouwelijke eigenschappen. Het zou de samenleving een stuk harmonischer maken.