Het regent al een week
behoorlijk wat onzin naar beneden.

Telkens als het dakraam openstaat
vallen de meest idiote gedachten
onverwacht mijn kamer binnen.

De zee hangt hoog in de bomen te drogen
ideeën lijken lukraak
met punaises aan het plafond geprikt
uit de verte klinkt geroep van
kwezel ezel ezel.

Een jonge vrouw staat voor het raam
kijkt naar de grijpgrage klauwen van de duisternis.

Er is licht en lust
er is een gedicht dat schreeuwt
om een geruststellend einde.

Ook dat helpt niet.