Het boze, het kwaad, het Beest, het getal 666, de duivel: het zijn allemaal benamingen voor wat wij negatieve krachten noemen. Het is er in de wereld, dat is een feit. Hoe het werkt, waarom het er is, dat is minder duidelijk.
De theosofie, en later de antroposofie, heeft geprobeerd dat in kaart te brengen. Men leest hiertoe o.a. uit de akasha-kroniek, een veld dat de wereld omspant en waarin alle historische gebeurtenissen opgeslagen liggen. Probleem is alleen dat weinigen toegang hebben tot deze kennis- en inzichtlaag. Dus moeten we maar geloven wat deze weinige mensen daarover te vertellen hebben. Je kunt bepaalde tendensen op waarheid toetsen, door je innerlijke houding daar tegenover te plaatsen. Maar zeker wat feiten als jaartallen en historische persoonlijkheden betreft is er weinig verifieerbaar. Dus, lees en vergeet. Laat dat de slogan van dit artikel zijn.

Het kwaad dat tot de aarde behoort is volgens esoterici drieledig. Er zijn de krachten van Lucifer, de gevallen engel uit Genesis. Deze willen de mens wegvoeren van de aarde, richting de hemel. Het vluchten in drank en drugs is sterk luciferisch. Het opgaan in zweverige new-age bewegingen ook. Men ontkent de aarde, ziet deze als minderwaardig, men wil daar niet bijhoren. Men heeft een blind geloof in uiterlijke autoriteiten, van fundamentalistische religie, politieke ideologieën tot materialistische wetenschap. Wat daarbuiten valt, moet bestreden worden.
De krachten van Lucifer zijn al lange tijd in de mensheid werkzaam, vroeger sterker dan nu.

Er zijn de krachten van Ahriman, werkzaam vanaf de 15e eeuw. Deze willen de mens juist kluisteren aan het aardse en de hemel (het licht) laten ontkennen. De moderne wetenschap komt hieruit voort. Een versterkt bewustzijn ook. Maar wat overheerst is het idee dat de mens alleen nog maar uit materie is opgebouwd. Er is geen ziel, geen geest, dat zijn slechts bedenksels. De mens stamt van het dier af en heeft geen goddelijke oorsprong, wat men vroeger dacht. Je wordt geboren, leeft een tijdje, en gaat daarna dood. Dat is alles.
De mens is zijn lichaam, dat op zijn beurt als een machine wordt beschouwd. Het tekent in grote mate de mens van tegenwoordig, gericht op geld en efficiency.

De derde soort krachten, pas voor het eerst werkzaam in de 20e eeuw, zijn die van de Asoera. Asoerische krachten kenmerken zich door haat jegens alles wat naar het geestelijke streeft. Het is ze om het ik, de individuele vrijheid te doen, deze moet vernietigd worden. Ze willen in het hoogst eigen territorium van het ik binnendringen, dit vergiftigen, en met behulp van hun nieuw verworven (ik-loze) instrument andere individuen beïnvloeden, onderdrukken, vernietigen.
Ze willen verwarring stichten, gevoelens van onmacht bewerkstelligen, de wilskracht verzwakken, kunst en cultuur onmogelijk maken.

Voorbeelden van deze laatste krachten zijn het nationaal-socialisme onder leiding van Adolf Hitler, dat duurde van 1933 tot 1945, en het leninisme/stalinisme (ook wel communisme genoemd) dat duurde van 1917 tot 1989, voornamelijk in Rusland. Beide stromingen kenmerkten zich door een extreem nationalisme, een haat jegens het vrije individu, jegens de vrijheid van kunst en cultuur, jegens andersdenkenden, het willen uitroeien van hele volksstammen (Joden, mensen die zich niet voldoende schikten naar de partij-ideologie). Beide hadden daartoe vernietigingskampen ingericht, om zo systematisch hun wreedheden te kunnen botvieren.

Let wel, deze drie soorten krachten belagen ons niet zozeer van buitenaf, ze zitten al in onszelf, nog voor we geboren worden. Pas wanneer we ze in ons leven tegenkomen, wordt er van ons gevraagd de (innerlijke) strijd met ze aan te gaan. Alsof ze van buitenaf werken.

Maar, er is nog een vierde kracht. Deze behoort niet tot de aarde. Zij komt van buitenaf. Ze is ook nog niet of nauwelijks werkzaam, niet in de mens, niet in de aarde. Toch bereidt ze haar komst voor, door middel van de drie tot haar beschikking staande negatieve, wèl aardse krachten.
Het getal 7 is een getal van volmaaktheid. Na zeven fases van ontwikkeling is een cyclus volbracht. De mens doorloopt continu cycli van zeven fases. Na zo'n cyclus volbracht te hebben volgt "een evolutiesprong". Maar sommigen halen die sprong omhoog niet. Die blijven steken in de zesde fase. Ze moeten achterblijven. Hen resteert dan niets anders dan tegenwerken, een fase achterlopend, want ze willen blijven voortleven. Het is pure overlevingsdrang wat hen drijft. Ze klampen zich vast aan wat wel vooruitgaat. Aan de huidige mens dus.

Als alledrie bovengenoemde aardse tegenkrachten zodanig tegenwerken dat de mens zijn eindfase net niet bereikt, blijven we op drie fronten steken in de zesde fase. Tezamen (want ze werken samen, al zijn ze onderling nog zo verschillend) vormen ze zo het getal 666, het getal genoemd in de Apocalyps van Johannes. In de toekomst zal die niet-aardse negatieve kracht van deze drie krachten gebruik willen maken. In de Apocalyps heet deze kracht "het beest uit de afgrond". Ook wel de antichrist.
Doel van deze kracht zal zijn, de liefdeskrachten in de wereld te vernietigen. Het begrip en het menselijke in de contacten, de verbroedering tussen mensen en landen, dat is wat met alle macht wordt tegengegaan. Opdat er een strijd zal ontstaan van allen tegen allen. 
Over ruim 600 jaar zal, volgens de akasha-kroniek, die strijd op z'n hevigst zijn. Maar ook dat zullen we overleven, zoals altijd. Laat dat een geruststelling zijn. En laten we bovenstaande inhoud alsjeblieft allemaal zo snel mogelijk weer vergeten. Laten we leven.

Literatuur:

o.a. Sergej O. Prokofieff - Die Begegnung mit dem Bösen und seine Überwinding in der Geisteswissenschaft. Der Grundstein des Guten.