Op een pakje sigaretten wordt tegenwoordig vermeld dat roken niet alleen gevaarlijk is, maar zelfs dodelijk. Dit staat er niet door initiatieven van de tabaksindustrie zelf, maar gedwongen door de overheid. Die op haar beurt geschrokken is van de vele gevallen van longkanker met dodelijke afloop, door het roken ontstaan.
Wat dat betreft is er sprake van een flinke kentering ten opzichte van bijvoorbeeld de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen roken algemeen geaccepteerd was en het niet-roken haast als asociaal gold. Op feestjes en verjaardagen stonden de diverse sigarettenmerken in glazen of bekertjes op de tafels uitgestald, ongeveer zoals de bakjes met nootjes, chips en pinda’s  nu. Wie gezellig was en mee wilde doen, rookte.

Wat staat er op een pakje sigaretten? Het is schadelijk voor de gezondheid doordat het teer, nicotine en koolmonoxide bevat. Het lijkt heel open en betrouwbaar, deze informatie, waarbij zelfs de hoeveelheden erbij staan vermeld, uitgedrukt in milligram. Maar in feite worden we niet eerlijk voorgelicht. Moedwillig, voeg ik daar aan toe.
Want er is slechts één bestanddeel aanwezig in sigaretten (en shag) dat dodelijk is voor de mens, en dat is polonium-210. Een moderne sluipmoordenaar. Het meest gevaarlijke gif ter wereld. Een tiende van een miljoenste gram hiervan is al dodelijk. Maar dat wordt niet genoemd. Terwijl de  wereld zich (terecht) druk maakt over een versterkt broeikaseffect, er een stikstofcrisis is, een woningmarktcrisis, een energiecrisis, zorgt polonium-210 er ondertussen voor dat miljoenen mensen per jaar aan kanker sterven. Een studie uit 2011 liet zien dat van de 1000 rokers er over 25 jaar tijd 138 aan longkanker door polonium-210 overlijden. 

De tabaksindustrie zelf weet dit al lang. Het septembernummer 2008 van het vakblad American Journal of Public Health schonk hier uitvoerig aandacht aan. Volgens onderzoekers als Monique Mugli van de Mayo Kliniek in de Amerikaanse staat Minnesota blijkt uit meer dan 1500 documenten van de grote multinationale tabaksfirma’s dat zij op basis van eigen onderzoek al tientallen jaren weet hebben van de aanwezigheid van polonium en de gevaren daarvan. Dat doet denken aan de manier waarop de auto-industrie tientallen jaren lang (met corrupte eigen onderzoeken) burgers en overheid heeft misleid over de gevaren van lood in benzine. Pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw is onomstotelijk bewezen hoe schadelijk lood is voor de mens, waarna pas sinds halverwege de jaren negentig er loodvrije benzine op de markt is gekomen. Schandalig laat.

Polonium-210 is een radioactieve stof die alfadeeltjes uitzendt. Deze alfadeeltjes zorgen door hun grote ioniserend vermogen, eenmaal in het lichaam gekomen, voor de zich snel verbreidende kankercellen. Niet alleen in de longen, maar omdat polonium-210 zeer goed oplosbaar is in water, ook in de bloedbanen. Het veroorzaakt dus niet alleen longkanker, maar ook alle mogelijke andere vormen van kanker. Hier is nog weinig over bekend gemaakt, ook door de medische wereld niet. Het zou de tabaksindustrie, die toch al in de hoek zit waar de klappen vallen, zeer slecht uitkomen. Miljardenclaims liggen dan in het verschiet.

Hoe komt polonium- 210 in tabak terecht? Het antwoord is even simpel als ontluisterend. Door de kunstmest die gebruikt wordt! Tabaksverbouwers gebruiken steeds meer fosfaatrijke kunstmest. Het calciumfosfaat dat daarin zit, wordt gewonnen uit fosfaaterts dat veel uranium bevat. Dit uranium is de boosdoener. Het vervalt tot thorium, dat op zijn beurt via een ingewikkelde reeks tot radium vervalt. Dit radium ten slotte vervalt tot radongas. Dit radongas, dat ook veel in muren van nieuwbouwhuizen voorkomt en bijzonder schadelijk is (vandaar dat je goed moet ventileren), verbindt zich graag met stofdeeltjes in de lucht. Deze stofdeeltjes hechten zich vervolgens gemakkelijk aan de plakkerige haartjes aan de onderkant van de tabaksbladeren. Omdat radongas vrij snel vervalt tot polonium, blijft er op de bladeren een neerslag van radioactieve poloniumdeeltjes en lood (het vervalproduct van polonium) achter.

De hitte in de punt van een sigaret doet het radioactieve polonium-210 vervluchtigen. D.w.z. het komt massaal vrij in de rook die ontstaat. De roker haalt deze rook naar binnen, door zijn sigaret heen, tot in zijn longen. Een filter op zijn sigaret helpt daarbij niet. Dat houdt wel een gedeelte van het teer en de nicotine tegen, maar niet de radioactieve dampen. In de longen van de roker heeft het polonium-210 vrij spel. Het kan zijn kankerverwekkende eigenschappen door de grote longoppervlakte uitstekend kwijt. Zeker als het via de longen in de bloedbanen terecht komt. Het zal zich door het hele lichaam verspreiden en zijn dodelijke pijlen op de zwakste plek in het lichaam richten. In het bloed en de urine van rokers zijn tijdens verschillende onderzoeken dan ook sporen van polonium-210 gevonden.
Volgens erkend onderzoek “veroorzaakt polonium- 210 in weefsels en cellen genetische schade en een vroege dood door ziekten als lever- en blaaskanker, maagzweren, leukemie, levercirrose en hart- en vaatziekten.”
De meeroker krijgt ook heel wat van polonium- 210  zijn longen binnen. Veel meer dan iedereen denkt. Het polonium beweegt zich vrij in de ruimte. Je merkt er niets van, van dit dodelijke gif, dat is het beroerde. Goed dus dat roken in openbare ruimtes sinds de jaren negentig verboden is. Dat is een hele stap vooruit geweest.