het onzegbare te kennen
zoals licht of liefde

zodra je het benoemt
verstopt het zich onder woorden
is de dualiteit verstoord
de paradox ontregeld
tot één uiteinde van de waarheid

het stromende wordt stolling
een overtuiging die bevrijdt
van twijfel: opgelucht stap je
een charter in, op weg
naar blauwe luchten

liefde blijft herinnering
licht slechts warmte
op achterblijvende huid

maar wie blijft gaat verder
sluier na sluier wordt gescheurd
het labyrint van de dag afgedaald
tot waar de tekens samenvallen

er is geen licht behalve licht,
geen liefde behalve liefde