aan de wereld willen ontsnappen
is zwemmen vanaf de bodem
van een oceaan van lucht

armen zwaaien lukt nog
maar je benen zitten vast in zilte klei
je kijkt opzij, zwaluwen scheren boven onrustig water
tekens van nieuwe regen

had je het geweten
dan harkte je de golven van je leven
eerder aan, legde je de brokstukken
als dode vissen op een rij
maar je was jong
je dook met dichtgeknepen neus
vergat de afvoerputjes uit je jeugd te dichten

nu suis je eindeloos naar beneden
er is geen einde aan de diepte

alleen touwen houden je val tegen
je roffelt op je borst, zoekt lianen
maar je bent geen Tarzan, er is geen
oerwoud tussen de muren van je dagen
je contacten zijn te kunstmatig
de lucht te zwaar
een vliegdiploma heb je nooit gehaald

toch blijf je doorgaan
vroeg of laat moet het lukken