we komen allemaal terug
op de dag van gisteren;
we doen alles beter

met nieuwe ogen ben ik aanwezig
op de reünie van mezelf

met elke hap schuiven we 
aan de kilometerslange tafel één plaats op

de dame tegenover snift in haar zakdoek
haar handen trillen 
mijn buurman doet beleefd zijn hoed af
als hij afscheid neemt

het is nog niet te laat, een deur zwaait open 
wil je weten of ik dood ben?
pak mijn pols, roep mijn naam

als mijn adem als een blok in jouw armen valt
dan is dat voorbestemd:
wieg me als een pas geborene.